İncirlik Camii'nden Trabzon Lisesi'ne kadar olan bölüm, adım başı araba dolu. Kaldırımlar işgal altında, yol desen zaten bir şerit git, bir şerit gel. Ama onu da kullanamıyorsun. Çünkü herkes "Ben bir iki dakika durup  çıkacağım" diyerek arabasını bırakmış gitmiş. O iki dakika hiç bitmiyor ama...
İşin tuhafı ne biliyor musunuz? Tam orada, Büyükşehir Belediyesi'ne ait koca bir otopark var. Bu kadar dar bir yolda para kazanma arzusu da neyin nesi? Bu alandaki tarfiğin akıcı olması lazım. Üstelikta acil servisn önü.
Koyun can derdinde kasap et derdinde! Yapmayın Allah aşkına!
Böyle şehir mi yönetilir? İnsan bir uyarı koyar, bir ceza yazar, bir zabıta yollar. Hiçbiri yok. Yolun kenarına park eden  park edene. Millet hasta taşıyor, ambulans geçemiyor. Bir kargaşa, bir karmaşa... Herkes şikâyetçi ama çözüm yok!
Trabzon'un göbeğinde böyle bir manzara gerçekten yakışmıyor. Bu kadar güzel bir şehir, böyle basit bir sorunu yıllardır çözemiyorsa, kimse kalkıp da "vizyon" falan demesin.
Kusura bakmayın ama belediyenin bu durumu görmezden gelmesi, ihmalkârlığın dik alasıdır. Yol, araba park yeri değil. Hele hastane yolunun hiç değil. Herkesin bir sorumluluğu var. 
Ama en başta da bu şehrin yönetiminde olanların.
Birileri artık bu işe el atsın. Çünkü bu yol, sadece bir yol değil. Burası insanların hayatına açılan bir damar. Tıkanırsa, sonuç ağır olur.